تألیف‌ و ترجمه‌

امنیت غذایی چالش دیرینه کشاورزی در بسیاری از کشورهای جهان سوم از جمله ایران است که تابع دو عامل، رشد فزاینده جمعیت و روند تولید محصولات غذایی است. به علت وضعیت اکولوژیک کشور ما و واقع‌شدن در منطقه‌ی خشک جهان می‌بایست توجه خاصی به امنیت غذایی کشور بشود. کشور ایران از ۴۱ پدیده ویژه بحران جهانی بالای ۳۰ بحران را در خود دارد و یکی از بدترین آن‌ها که زلزله‌ی خاموش نام دارد تغییرات جهانی اقلیمی است. بر این اساس کشور ما با این روند تا سال ۲۰۸۰ بین ۱۵ تا ۵۰ درصد کاهش تولیدات گیاهی خواهد داشت. کتاب حاضر گزارش نشست گروهی از کارشناسان بین المللی است که با هماهنگی سازمان بهداشت جهانی برای ارزیابی و پیشنهاد مقادیر ایمن بقایای داروهای دامی در غذا برگزار گردیده، می باشد. بخشی به اهمیت بیولوژیک بقایای داروها که به بافت های سلولی حیوان متصل می گردد و نیز عواملی مانند فراهمی زیستی دارو که در تعیین میزان ایمنی تأثیرگذار می باشد، پرداخته و بخشی نیز به اطلاعات مربوط به سم شناسی و اطلاعات مربوط به داروهای دامی پرداخته است.

تولید نتایج با جنسیت از قبل تعیین شده در انسان و حیوانات اهلی قرنهاست که مورد توجه بشر بوده است. اخیراً با پیشرفت تکنیکهای انتقال رویان و مهندسی ژنتیک پیشرفتهای قابل توجهی در این امر صورت پذیرفته است. از ویژگیهای رویان هائی که در آزمایشگاه تولید و تعیین جنسیت می شوند، امکان تشخیص اختلالات ژنتیک می باشد. در رابطه با حیوانات اهلی با متداول شدن تکنیک هایی نظیر تلقیح مصنوعی و انتقال رویان، افزایش موالید با نژاد و جنسیت دلخواه و حذف مخارج مربوط به گیرنده ها، تعیین جنسیت رویان ها قبل از انتقال جایگاه ویژه ای در صنعت دامپروری کسب نموده است. اهمیت اقتصادی گاو نسبت به سایر حیوانات اهلی باعث شده است که تعیین جنسیت رویان ها بیشتر در كاو مطرح شود. بنابراین استفاده از این تکنیک ها باعث بهبود ظرفیت ژنتیکث در بسیاری از نژادهای مطلوب شده است. در این مجموعه تلاش گردیده است مباحث بنیادی روشهای ملکولی و مهندسی ژنتیک در ارتباط با تعیین جنسیت مورد بررسی و توجه قرار گیرد و بدین منظور مراحل تشکیل و رشد رویان، رویان گیری، انتقال رویان، اساسی ژنتیک تعیین جنسیت رویان و تکنیکهای ملکولی و استفاده از آنها در تعیین جنسیت رویان ها مورد بررسی قرار گرفته است.

بقایای داروهای دامی در فرآورده های دام و طیور که همواره مورد مصرف غذای انسان است از جمله دغدغه های علم دامپزشکی در عصر حاضر است. با توجه به اینکه مصرف دراز مدت فرآورده های آغشته به مواد دارویی و سموم قارچی می تواند خطراتی برای سلامتی جامعه داشته باشد و از طرفی استفاده از این مواد در مواردی اجتناب ناپذیر می باشد، سازمان های متوالی سلامت در جهان با استناد به آزمایش ها و آمارهای بسیار، بر آن هستند که مقادیر مجاز بقایای داروهای دامی در غذا را تعیین کرده و به سازمان های ذی ربط ابلاغ نمایند.